To co po mnie zostanie to te słowa...

Jeśli upadnę
Jeśli w drodze do celu
Potknę się, zwątpię i stracę duszę
Potwierdzi bez namysłu ten kto mnie znał
Że tak ciężkiego życie nikt nie miał
Bez ciepla rodzinnego - bez pieniędzy - bez szans i przewodnika
Wewnętrzny głos mam za sternika
jeśli powiedzie mnie źle i nie wygram
Na błędach się będę uczył i jeszcze raz się na to zdobędę
Życie widziane moimi oczyma
Życie widziane moimi nabiegłymi krwią oczyma
przestraszyłoby niejednego na śmierć
bieda, morderstwa, przemoc
ani chwili wytchnienia
Radość i zabawę ledwo dostrzec można
a są dla mnie jak skarb największy
bo wiem, że muszę wracać
do mego życia w biedzie
Ale wyśmiej mnie gdy powiem
że moje serce nie będzie bić
chyba, że me przeznaczenie
napisze wreszcie zakończenie
Wieczne opłakiwanie
Poprzez umysł i najdalsze krańce duszy
Dążę do tego, by osiągnąć wszystkie cele
I cały swój wolny czas poświęcę
tym, za którymi tęsknię będę opłakiwać
Nie jestem doskonały
Jednak dążę do perfekcji
Nie jestem wielkim romantykiem
Jednak pragnę uczuć
Mój umysł wiecznie będzie wymyślać
Jak wykorzystać me talenty
i kiedy skończę nieważne kiedy
Będę chciał zrobić to jeszcze raz...

Nie jest tak źle choć mogloby być lepiej...koniec finisz czasami odchodza niewinne osoby...ciesze sie że żyje i moge na niektóre osoby zawsze liczyć...dzieki wam...